Mętność ma istotny wpływ na wodę w zbiorniku poprzez wzrost temperatury i szybkości parowania. Niniejsze badanie dostarczyło jasnych i zwięzłych informacji na temat wpływu zmian mętności na wodę w zbiorniku. Głównym celem badania była ocena wpływu zmian mętności na temperaturę wody w zbiorniku i parowanie. Aby określić ten wpływ, próbki pobrano ze zbiornika, rozwarstwiając je losowo wzdłuż jego przebiegu. Aby ocenić zależność między mętnością a temperaturą wody, a także zmierzyć pionowe zmiany temperatury wody, wykopano dziesięć basenów i napełniono je mętną wodą. W terenie zainstalowano dwie tace klasy A w celu określenia wpływu mętności na parowanie w zbiorniku. Dane analizowano za pomocą oprogramowania SPSS i programu MS Excel. Wyniki wykazały, że mętność ma bezpośrednią, silną dodatnią zależność od temperatury wody o godzinie 9:00 i 13:00 oraz silną ujemną zależność o godzinie 17:00, a temperatura wody spadała pionowo od warstwy górnej do dolnej. W większości mętnej wody obserwowano większe wygaszenie światła słonecznego. Różnice w temperaturze wody między górną a dolną warstwą wynosiły odpowiednio 9,78°C i 1,53°C dla wody najbardziej i najmniej mętnej o godzinie 13:00. Mętność ma bezpośredni i silny dodatni związek z parowaniem ze złoża. Wyniki badań były istotne statystycznie. Badanie wykazało, że wzrost mętności ze złoża znacząco zwiększa zarówno temperaturę wody w złożu, jak i parowanie.
1. Wprowadzenie
Z powodu obecności licznych zawieszonych pojedynczych cząstek, woda staje się mętna. W rezultacie promienie świetlne są bardziej podatne na rozpraszanie i absorbowanie w wodzie niż na bezpośrednie przenikanie przez nią. W wyniku niekorzystnych globalnych zmian klimatu, które narażają powierzchnie lądów i powodują erozję gleb, jest to poważny problem dla środowiska. Zbiorniki wodne, a zwłaszcza zbiorniki retencyjne, które zostały zbudowane ogromnym kosztem i mają kluczowe znaczenie dla rozwoju społeczno-gospodarczego krajów, są silnie dotknięte tą zmianą. Istnieją silne dodatnie korelacje między mętnością a stężeniem zawieszonych osadów, a także silne ujemne korelacje między mętnością a przezroczystością wody.
Według licznych badań, działalność związana z ekspansją i intensyfikacją użytkowania gruntów rolnych oraz budowa infrastruktury zwiększają zmiany temperatury powietrza, promieniowania słonecznego netto, opadów atmosferycznych i spływu powierzchniowego, a także zwiększają erozję gleby i sedymentację zbiorników wodnych. Przejrzystość i jakość zbiorników wód powierzchniowych wykorzystywanych do zaopatrzenia w wodę, nawadniania i produkcji energii wodnej są pod wpływem tych działań i zdarzeń. Poprzez regulację i kontrolę działań i zdarzeń, które je powodują, budowę konstrukcji lub zapewnienie mechanizmów niestrukturalnych regulujących napływ erozji gleby z górnego zlewni zbiorników wodnych, możliwe jest obniżenie mętności zbiornika.
Ze względu na zdolność cząstek zawieszonych do pochłaniania i rozpraszania promieniowania słonecznego netto, gdy uderza ono w powierzchnię wody, mętność podnosi temperaturę otaczającej wody. Energia słoneczna, którą zaabsorbowały cząstki zawieszone, jest uwalniana do wody i podnosi temperaturę wody w pobliżu powierzchni. Zmniejszając stężenie cząstek zawieszonych i eliminując plankton, który powoduje wzrost mętności, można obniżyć temperaturę mętnej wody. Według licznych badań, zarówno mętność, jak i temperatura wody zmniejszają się wzdłuż osi podłużnej cieku wodnego zbiornika. Turbidymetr jest najczęściej stosowanym przyrządem do pomiaru mętności wody spowodowanej dużą obecnością stężeń osadów zawieszonych.
Istnieją trzy powszechnie znane metody modelowania temperatury wody. Wszystkie trzy modele są statystyczne, deterministyczne i stochastyczne oraz posiadają własne ograniczenia i zestawy danych do analizy temperatury różnych zbiorników wodnych. W zależności od dostępności danych, w niniejszym badaniu wykorzystano zarówno parametryczne, jak i nieparametryczne modele statystyczne.
Ze względu na większą powierzchnię, ze sztucznych jezior i zbiorników wodnych paruje znacznie więcej wody niż z innych naturalnych zbiorników wodnych. Dzieje się tak, gdy więcej cząsteczek w ruchu odrywa się od powierzchni wody i ulatnia się do powietrza w postaci pary wodnej niż cząsteczek, które ponownie wnikają w powierzchnię wody z powietrza i zostają uwięzione w cieczy.
Czas publikacji: 18-11-2024